[احمد زكريا 1985]

فى الفجر افتح ديوانى وبدأت العزف لالحانى
اتلو اشعاري فى صمت نام الجمهور باجفانى
تسألنى الحلوة عن لقبي اسمى سلطان الاحزان
لا تسألى سيدتى عنى فانا لا افهم شيطانى
شيطان الشعر يصاحبنى ويثير الرعب بشريانى
لا تندهشى من اشعاري فى الشعر ساحمل اكفانى
الشعر هجوم وحشى ويجئ بدون استئذان
سكين الشعر يمزقنى واغنى رغم العدوان
اخشى ان تمشى فى مدنى ان تحترقى من بركانى
ما ذنب الطير اذا غنى من بعض ذنوبى والحانى
لا تنتظرى منى وردا او لؤلؤة من مرجانى
لا تنتظرى منى حبا صعب اعطائك تيجانى
صعب لتعيشى فى ورقى وتكون عيونك اوطانى
صعب ان تجلس سيدتى فى العرش وتسرق ايوانى
صعب ان تلعب سيدتى دور الوردة في بستانى
لن تاخذ سيدتى شيئا الا لهبا من نيرانى
ممتلكاتى حزن الم ودموع تملأ فنجانى
لا تنتظري منى ثمرا عاليه دما اغصانى
فدخولك محرابى صعب لتعيشى بين الرهبان

[الحب الصادق]

ربنا يوفقك و بجد كلام حلو و عندك زوق في الكتابه

[ابونجيب]

كلام جميل جدا

[احمد زكريا 1985]

حمدا لله انها نالت اعجابكم